MEXICO ... dorst lessen met 'bier' uit de waterput ...

Die dag stond een flinke fietsetappe op mijn programma, niet door de lengte, een afstand van 100 km, maar dwars door de Sierra Madre de Oaxaca, één van de warmste streken van Mexico.  Je komt er heel weinig mensen tegen en in het tweede deel bijna geen dorpjes meer.
Hier was het dan een paar uur fietsen in de typisch Mexicaans bossen, wat betekent, geen bomen meer, enkel nog reuzencactussen en agave in de meer vruchtbare gebieden.

Mijn einddoel was een klein dorpje in deze ruwe bergstreek, ik wist dat je er kon overnachten, toeristen kwamen hier niet, enkel een handelsreiziger af en toe.  Nog zo'n 20 kilometer te fietsen schat ik, en ik zat door mijn watervoorraad.  Zonder water zou ik het niet halen in deze hitte, ik heb dan maar even een zeldzame schaduwplek opgezocht.
Toen hoorde ik in de verte een auto naderen vanuit de bergen, mijn redding dacht ik als ik deze midden op de weg deed stoppen.  En toch weer niet, want die had ook geen drank bij zich.  De chauffeur wist wel dat er mensen in het dalletje wonen, dus daar kon ik zeker wel water krijgen.  Dat hoopte ik toch, want afdalen lukte nog wel, terug naar boven zonder drank, nee dat zou ik niet meer halen.

Daar stonden inderdaad een paar hutten en eenvoudige huisjes bijeen, in het derde hutje was een vrouwtje thuis.  Natuurlijk was het geen probleem om water te krijgen, ze hadden daar een zeer goede waterput.  Het vrouwtje liet een emmertje naar beneden in de put en al heel vlug was het water bovengehaald.
Nu kon ik mijn ogen bijna niet geloven, ik dacht een moment dat het bier was, geen blond maar amberkleurig bier, zo bruin was dat water.  Het komt vers uit de grond, dus het zal wel zuiver zijn dacht ik, en er liep vlot een litertje vol mineralen naar binnen.  Nog een extra liter voor onderweg, en met enkele peso's had ik haar dag ook nog goedgemaakt.

Zelfs die tweede liter was bijna leeg toen ik op mijn bestemming aankwam.  Daar heb ik dan alles nog eens flink weggespoeld met een paar glazen 'Negra Modelo, la crema de la cerveza', echte biertjes dus.  De volgende dag heb ik dan nog een extra litertje water meegenomen om een afstand van meer dan 120 kilometer te overbruggen. 

De Vliegher Guido

Een verrassende ervaring ... een blijvende herinnering.

Bruin water ...