KAMEROEN ... samen op jacht voor een avondmaal ...

Roumsiki, een afgelegen stadje in het noorden van Kameroen, ik verbleef daar bij 'Don Quichotte', de chef van Kirdi.  Hij heeft slechts twee eenvoudige hutten om te overnachten, maar 'zijn restaurantje' en 'zijn kookkunst' zijn alom gekend.  Ik at er een 'Pizza Kapsiki' of zoals hij het graag noemt 'Folie des légumes' (een echte aanrader trouwens voor iedereen die de provincie Extrème Nord en Roumsiki bezoekt)
Veel toerisme is er nog niet in Kameroen, dus bij mijn vraag om een dagtocht te maken in het gebergte rond Roumsiki, zou hij ook nog mijn gids zijn. 

Na een paar uur wandelen (we waren ondertussen al in Nigéria) zien we in de verte een jager.  De gids ging eens vragen waarop hij jacht maakt, niets bijzonders was zijn antwoord,  gewoon wat er in het vizier komt, het wild van de streek, hier ook 'viande de brousse' genoemd.  
We hebben alles rustig van op afstand gevolgd, tot er plots een schot afging.  We maakten een korte wandeling naar de jager, die ondertussen zijn buit ging halen, en er dan mee naar ons toekwam.  Hij toonde vol fierheid zijn pas geschoten wilde parelhoen.  Mijn gids stelde vast dat het een jong exemplaar was 'met heel wat malse stukjes' merkte hij nog op.

En als ik die parelhoen nu eens koop, wil je die dan vanavond klaarmaken ?  Geen probleem zei 'Don Quichotte', ik kan je zelfs verschillende bereidingswijzen voorstellen.  1.000 CFA (ongeveer 1,50 Euro) heb ik de jager gegeven en de parelhoen was van mij.   De jager glunderde, ik was tevreden en mijn gids ook, want hij mocht opnieuw voor me koken en hiermee dan nog een extra centje verdienen natuurlijk.
Een parelhoen kan ik gegrild opdienen, zei hij, maar misschien is dit nogal simpel, want dagelijks wordt hier wel iets gegrild.  Met citroen kan ik die ook klaar maken, maar 'pintade au chou' is wel heel lekker.  En aan zijn manier van aanbrengen, begreep ik dat dit wel de beste bereiding kon zijn, en hiermee was het dus ook beslist.

Mijn avondmaal was fantastisch lekker klaargemaakt, zeer malse stukken vlees met kool en kruiden uit zijn eigen tuin.  Ik noemde zijn bereiding dan ook 'Haute Cuisine', en dat was niet eens overdreven.  Ik heb mijn buikje gevuld, de rest heeft hij onder zijn kinderen verdeeld, wat voor hen meteen ook een feest was met dit uitzonderlijk avondmaal.

De Vliegher Guido

Een verrassende ervaring ... een blijvende herinnering.

Jager ontmoet op trechtocht ...