RUSLAND ... overnachten met veel stempels ...

Een paar jaar geleden was het nog een verplichting om een lijst met alle overnachtingen in Rusland vooraf door te geven om een visum te kunnen krijgen.   Dus een fietsreis zoals ik doe, was vroeger helemaal niet mogelijk, gezien ik 's morgens nog niet weet waar ik 's avonds zal overnachten.
Ondertussen is deze verplichting wel versoepeld, een drietal plaatsen en hotels doorgeven is voldoende (en in twee van de drie hotels ben ik tijdens mijn reis zelfs niet geweest).  Achteraf is hier geen controle meer op, het is enkel nodig als formaliteit bij het visum.

Registratie ter plaatse is wel nog een verplichting, binnen de 3 dagen na aankomst in Rusland.  En ik kan je wel aanraden om dit niet te vergeten, want in geen enkel ander hotel krijg je een kamer als je deze stempels samen met je paspoort en het visum niet kunt voorleggen.
Maar registreren voor elke overnachting is niet meer nodig indien je slechts 1 of 2 dagen ter plaatse blijft, enkel voor meer dan 3 overnachtingen op dezelfde plaats moet het wel nog.
Dus ik was van dat karwei verlost dacht ik, gezien ik me iedere dag verplaats, met uitzonderlijk eens 2 nachten in hetzelfde hotel.

Toen wist ik nog niet dat in de kleine steden de Sovjettijd was blijven hangen bij de oudere personen.  Kalyazin is zo'n stadje, voor toerisme onbekend, toch heb ik er met behulp van de plaatselijke bevolking een hotelletje gevonden.  Maar mijn uitleg dat bij 1 overnachting geen registratie nodig was, geloofde men daar niet.  Met een beweging met haar hand als het mes op de keel, werd me duidelijk dat deze mensen nog schrik hebben van alles, en zeker van een buitenlander, want je weet maar nooit wat erachter schuilt.
Om zeker te zijn dat ik me wel degelijk ging registreren is de uitbaatster met mij meegegaan naar het politiekantoor.  Daar heeft ze de procedure in gang gezet en ik was dan wel verplicht om deze helemaal te ondergaan, wat toch al vlug een uurtje duurt.  Alle documenten in 2-voud en overal stempels aan de voor- en achterkant van elk blad.  Wat een administratieve rompslomp, die tot niets meer dient.

Een vergelijkbare situatie had ik in een ander niet-toeristisch stadje Torzhok, wat voor mij het gezelligste stadje van mijn hele reis was.  Een taxichauffeur had me een klein hotelletje aangeraden, dat schuilging achter een mooi gerestaureerde gevel langs de rivier.  De prijs was laag, de kamer perfect in orde, en mijn fiets had al een plaatsje gekregen in hun bureeltje.  Tot de dame besefte dat het politiekantoor gesloten was en ze mij niet kon laten registreren.  
Alhoewel ook hier overbodig, mocht ik er toch niet blijven, het communisme heeft hier duidelijk nog zijn sporen nagelaten.  Maar vriendelijk zijn ze daar wel, want ze heeft me een plannetje van de stad getekend en een hotel net buiten het centrum aangeduid, waar ik wel zou kunnen overnachten.  En inderdaad, het was een groter hotel, en deze kunnen de buitenlandse gasten zelf registreren, alle documenten worden dan naar het politiekantoor doorgefaxt. 

Ik had dan toch maar al deze registratieformulieren bewaard en ook het ticket van de nachttrein, maar bij de verschillende controles in de luchthaven heeft niemand ernaar gevraagd, enkel het formulier van registratie bij aankomst hadden ze wel nodig om Rusland te kunnen verlaten.

De Vliegher Guido

Een verrassende ervaring ... een blijvende herinnering.

In de dorpen en kleine steden ...