RUSLAND ... middagmaal in het "Berkenbosrestaurant" ...

Kilometers lang fietsen door een berkenbos is in Rusland geen uitzondering.  Je ziet slechts af en toe een paar mensen die net uit het bos komen met zakken vol vers geplukte paddestoelen, bosbessen of wilde frambozen.  Ze proberen dan hun waar te verkopen aan een klein kraampje langs de kant van de weg.

Aan een kruispunt van twee wegen dwars door het bos, stond nog zo'n kraampje, maar hier geen bosvruchten te koop.  Het was een tafel vol gerookte vissen in alle formaten van small tot extra large.
Ik was gisteren en vandaag al enkele gelijkaardige stalletjes voorbijgefietst, maar nu het dicht bij twaalven was, en ik in kilometers ver geen winkeltje verwachtte, kon ik het niet laten om eens te stoppen en er een visje te kopen.  De vissen kwamen allemaal uit de rivier of het meer hier dichtbij, door de plaatselijke mensen gevangen en gerookt.  120 Roebel voor een prachtstuk van 1 kilo (kop, staart, vel en graten inbegrepen natuurlijk).
Nu nog een mooi plekje vinden om te eten, want ik had een fles water en deze vis, dus mijn middagmaal was rond.   Het duurde niet lang tot ik in het bos een omgevallen boom zag liggen, zo'n 10 meter van de rand van het bos.  

Wat een zalige plek, een boomstam als zitbank midden in de natuur, ik noem het mijn "Berkenbosrestaurant".  Met aan de voet van de boomstam nog een plasje water om mijn handen te wassen, zelfs in een restaurant heb je niet altijd die luxe. 

Ik hou wel van een uitgebreid menu, maar deze ervaring evenaart het genoegen van welke maaltijd dan ook.  De vis was zowat perfect, zeer mals en sappig, en helemaal niet zout.  Ik heb er de stukjes vis van kop tot staart met mijn vingers van tussen de graten gehaald en opgepeuzeld, met af en toe een slok water erbij.  Je moet het zelf meemaken om te begrijpen, maar zoiets herhalen in dezelfde sfeer is onmogelijk. 

De Vliegher Guido

Een verrassende ervaring ... een blijvende herinnering.

Uren fietsen door het berkenbos ...