MAROKKO ... Marokkaanse wijn ... mag dat wel van Allah

Ook in Marokko worden lekkere wijnen gemaakt, de betere wijnen zijn vooral de rode en komen uit de regio rond Meknès.  Ik heb er toch een 4-tal keer een flesje geproefd, maar het viel me wel op dat ik dezelfde wijnen hier in België goedkoper kan kopen dan in Marokko zelf.

Alhoewel het zelfs voor mij niet altijd eenvoudig was om deze te vinden, want ook als buitenlandse toerist mag je alcohol niet zomaar in het openbaar drinken.  Maar je kan steeds terecht in de bar van een luxe hotel of restaurant, en gezien ik liever bij de lokale mensen eet en overnacht, was dit voor mij ook niet de juiste aanpak.  In het stadje Khemisset echter, waar weinig of geen toeristen overnachten, vond ik dan wel een winkeltje waar enkel alcoholische dranken in de rekken stonden (van bier en wijn tot whisky) … Dit zal ook niet aan de vogels verkocht worden denk ik dan, en toen herinnerde ik me van een vorige fietsreis dat “Allah waarschijnlijk niet goed meer ziet van zodra het donker wordt”, of op zijn minst toch een oogje dicht knijpt, zoals de Turkse wijnboeren me zegden.

Maar het mooiste verhaal is toen ik samen met een Berber een glas wijn wou drinken.  Het was een ondernemende en vooruitstrevende gids voor toeristen, die wel moslim was, maar zich toch vrij voelde om af en toe een glas bier te drinken.  Ik had wel zin in een glas wijn, en dat had hij nog niet gedronken, dus nu zou hij het toch wel eens willen proeven.

In de bar van het restaurant bestelde ik een flesje lokale wijn, deed het ontkurken en vroeg er twee glazen bij.  Voor wie is dat tweede glas, vroeg de barman, toch niet voor die Marokkaan waarmee je samen bent ?  Toch wel.  Dan kan ik je maar één glas meegeven, een moslim drinkt geen alcohol.  Toch wel, deze drinkt af en toe wel eens een glas.  Ik kan geen tweede glas geven, dat brengt me in de problemen met mijn chef.  Ik wou hem niet in de problemen brengen en vertrok dus met de fles en met één glas.  Maar om naar ons terrastafeltje te gaan moest ik door het restaurant, hierna was er dus een tafel waar een wijnglas ontbrak, ik ben met de fles en twee glazen aangekomen.

Je kan het bijna niet geloven welke hevige discussie er ontstond toen de barman even langs het terras wandelde en zag dat die Berber ook een glas wijn dronk.  Ik ben dan even tussengekomen om duidelijk te maken dat ik hem dat glas gegeven had omdat hij toch regelmatig iets alcoholisch drinkt, maar zich hierdoor niet minder moslim voelt.  De discussie ging dan verder in de Berbertaal, ik verstond er niets meer van, maar we hebben toch rustig ons flesje samen kunnen uitdrinken. 

Deze jonge Berber wil een vrij mens zijn, maar blijkbaar is dit hier nog niet zo eenvoudig, de sociale controle is overal aanwezig.  Dat duurt nog wel een paar generaties, maar zulke mensen zijn er wel nodig om de vastgeroeste ideeën te openen.

De Vliegher Guido

Een verrassende ervaring ... een blijvende herinnering.

Domaine Rimal van Les Celliers de Meknès ...