_{_____________________________________________________________________________________________________________________________________}
     GUIDO DE VLIEGHER    
^{_____________________________________________________________________________________________________________________________________}

Reisverslag  Fietsreis Sri Lanka

           2007         

  
Afdrukversie van deze fietsreis
  

                               HET LAND                                 

Sri Lanka heeft een oppervlakte van 65.610 km².

Er zijn ongeveer 19,2 miljoen inwoners (2006) bevolkingsdichtheid  292 inw./km².

DE  VOORBEREIDING
Sri Lanka, fietsen in het paradijs op aarde.

Ceylon, de naam van Sri Lanka tot het in 1972 een zelfstandige republiek geworden is.  Het is een land met een bewogen geschiedenis, vooral door de kolonisatie van de Portugezen, Nederlanders en Engelsen, maar ook door het binnenbrengen van de Indiase Tamils, die nu het volledige noorden en een groot stuk van het centrale deel van het eiland bevolken.  Dit hoofdstuk is nog lang niet afgesloten, het is enerzijds een zaak tussen Singalezen en Tamils, anderzijds, en hoofdzakelijk, een politiek gevecht tussen de regeringstroepen en de Tamil Tigers.

Het is een eiland in de Indische Oceaan dat ons vooral bekend is van zijn theeplantages (Ceylon thee, zowat de beste ter wereld), natuurrubber, rijstvelden, kokosnoten en talrijke kruiden en specerijen.  Maar ook het land met zijn ongerepte natuur, met een veelzijdige begroeiing, de olifanten en honderden soorten vogels.  Daarbij heb je nog prachtige zandstranden in de schaduw van  kokospalmen en het hele jaar door zomerse temperaturen.

In welk seizoen reizen is eigenlijk een overbodige vraag, de periode maakt hier eigenlijk niet veel uit, want dit is een land waar je het hele jaar door kunt reizen.  Door de ligging dicht bij de evenaar en omringd door de Indische Oceaan, heerst er zowel in de zomer als in de winter een zacht klimaat.

Maar wat voor ons onvoorstelbaar is, zijn de gemiddelde temperaturen.  In de hoofdstad Colombo kennen deze slechts een verschil van enkele graden, zowel tussen dag en nacht, als tussen zomer en winter (altijd tussen de 28 en 32 °C).  Er is wel een groter temperatuursverschil tussen de vlakke kuststreken en het gebergte in het binnenland, maar de temperatuur van het zeewater daarentegen daalt zelden onder de 24°C.

Doordat ik in Sri Lanka een 'Belgische Singalees' wil ontmoeten kan ik mijn geplande reis in twee afzonderlijke delen splitsen.

Het ene deel wordt een fietsreis door het binnenland: vanuit Pamunugama naar Negombo en verder langs de westkust over Puttalam naar Anuradhapura, een bezoek aan Sigiriya en Dambulla.  Dan fietsen door de ongerepte natuur naar Polonnaruwa, tussen de rijst- en theeplantages naar Kandy en verder door het centrale bergland om via Ratnapura en Avissawella terug mijn beginpunt te bereiken.

In dit deel zijn heel wat overblijfselen van de vroegere koninkrijken en oude hoofdsteden, maar eveneens talrijke monumenten en heilige plaatsen van het Boeddhisme.  Deze streek is eveneens de moeite waard omwille van de prachtige natuur en de berglandschappen.

Het andere deel daarentegen wordt voor het grootste deel bepaald door die ‘Singalese Belg’.  Hier zal meer de nadruk liggen op ontspanning en het ontdekken van de plaatselijke gebruiken, waarbij de huiselijke sfeer en het leven zoals het daar is de hoofdrol zullen spelen.  Ik verwacht ook enkele zaken te zien die voor de gewone toerist verborgen blijven, en voor de rest wordt het een echte verrassing wat me nog te wachten staat.  

Kort samengevat, dit wordt een exotische reis in een tropisch paradijs, op een eiland als een parel in de Indische Oceaan.

REISSCHEMA
Sri Lanka, fietsen in het paradijs op aarde.

Mijn totale afstand gefietst tijdens deze reis
door Sri Lanka is 842 kilometer.

HET  REISVERSLAG
Sri Lanka, fietsen in het paradijs op aarde.

Sri Lanka, een land dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit in mijn reisplanning zou hebben, ware het niet dat Niels daar reeds enkele jaren woont.  Nog nooit ging ik op reis naar een land om daar een vriend te ontmoeten, maar nu ben ik wel heel tevreden dat hij me naar 'zijn land' heeft kunnen lokken.  Het weerzien van een Belgische vriend in zijn nieuwe thuis is dan ook iets heel aparts, een heel intense beleving.  Het geeft je een totaal ander gevoel om naar zo'n verre bestemming te reizen als je weet dat een bekende je daar opwacht.  Je verlangt naar het land, naar de natuur en de bewoners, maar je verlangt tegelijk ook naar het weerzien van die vriend.
Ik voelde me onmiddellijk thuis als hij me in zijn huis binnenbracht.  Maar 'huis' is hier eigenlijk niet de juiste naam voor een gebouw van deze omvang, in een tuin met kokospalmen, bananenstruiken, bamboe en een gazon dat uitloopt op het strand.  Je voelt en ruikt de frisse zeelucht, het geluid van de golven en de zee komt steeds naar je toe.
Een onvergetelijke ontvangst, zo ver van huis, mijn eerste doelstelling van deze reis is dus na enkele uren al meer dan geslaagd.  Wat ben ik blij dat we 'langeafstandsvrienden' gebleven zijn!   Je voelt dan pas de sterkte van een vriendschap.

Natuurlijk wil ik meer zien dan hem alleen, het land zelf spreekt me ook wel aan, en na een grondige voorbereiding zoals voor elke reis die ik maak, was ik er klaar voor om de vele aspecten van het land te ontdekken.  Na een paar dagen fietsen had ik al begrepen dat mijn tweede doel, Sri Lanka ontdekken, ook een voltreffer zou worden: het is werkelijk een parel in de Indische Oceaan.

Weinig landen hebben zoveel verscheidenheid in zich als Sri Lanka, en dit geldt op heel veel vlakken.  Eerst en vooral is er de bevolking, grotendeels van Singalese oorsprong, maar naar het Noorden toe en in het Centrale deel ontmoet je hoofdzakelijk Tamils, terwijl langs de Westkust en in de grote steden heel wat 'Burghers' wonen, zoals de bevolking daar alle buitenlandse landgenoten noemt.  
Je merkt er nog steeds de invloed van de verschillende kolonisaties door de Portugezen, daarna de Nederlanders en tenslotte de Engelsen.  Hier zie je dan ook dat vele religies gewoon naast mekaar kunnen bestaan.  De plaatsen zijn talrijk waar naast een Boeddhistische pagode een Hindu tempel staat, met nog een Christelijke kerk en een moskee van de Moslims in de buurt.
Het land heeft ook een heel bewogen geschiedenis wat de hoofdsteden betreft.  Ik bezocht ze allemaal in hun historische  volgorde, van Anuradhapura naar Polonnaruwa en over Kandy naar Colombo.  Alle zijn ze heel verschillend, iedere periode heeft zijn eigen stempel gezet op de stad.  Dat op zich, naast de volledige 'Culturele Driehoek' loont zeker al de moeite om het land te bezoeken.
Maar er is veel meer, al even grote verschillen vind je in de natuur, van exotische stranden tot idyllische berglandschappen.  Ik fietste er bijna dagelijks door steeds wisselende begroeiing, van de palmbomen naar de rijstvelden, tussendoor overal meren, en dan verder door het centrale gebergte met de mooi aangelegde theeplantages, eerst op de zacht glooiende heuvelflanken en verder op de steile bergpieken, die zelfs in het droge seizoen met wolken worden omgeven.
Het hele land door kom je wel één van de meer dan 3000 'Tanks' tegen.  Deze kunstmatige meren zijn aangelegd in opdracht van de vooruitziende vroegere koningen om het ganse land in ieder seizoen van water te voorzien.  Waarin ze toch wel erg goed geslaagd zijn.  Hierdoor kunnen zowat overal het ganse jaar door vruchten geteeld worden, vooral met het oog op de rijstvelden.  De natuur heeft hiermee nog een extra dimensie meegekregen, en tevens is hierdoor zowat in het hele binnenland zoetwatervis te verkrijgen.
Maar ook de gedroogde zeevis komt op iedere markt terug.  Vis langs de kusten is dan natuurlijk wel iets totaal anders, iedere stad of dorp heeft daar wel een vismarkt.  De kuststreek is één en al bedrijvigheid van de vissers met boten van allerlei soort.  's Morgens vroeg komen de vele vissersbootjes hun vangst daar afleveren, steeds gaat die goed van de hand.  De buit is zeer uiteenlopend en gaat van kleine platvisjes tot de grote tonijn en zelfs haai.  Om de vele soorten zeevruchten niet te vergeten: reuzengarnalen, krabben en kreeften. 

Zoals in alle Aziatische landen is ook hier op de markt bijna alles te koop, je vindt hier verse en gedroogde voedingswaren, kledij en heel wat andere goederen.  Zowel de groenten, fruit, vlees als vis zijn hier steeds vers, ja zelfs verser dan in onze warenhuizen.  Eén voorbeeld: wens je in Hatton kip te kopen, dan zie je de levende kippen in een hok naast het kraam, deze wordt ter plaatse voor jou geslacht.  Je besteld een stuk ervan en de rest gaat in de vitrine voor de volgende klanten.
Groenten en fruit, het aantal verschillende soorten is hier niet te tellen, wat maakt dat hun bekendste gerecht 'Rice and Curry' ook overal zo verschillend is, ondanks dezelfde naam.  Hun dagelijkse keuken is hoofdzakelijk vegetarisch, alhoewel bij vele gezinnen ook wel regelmatig een klein stukje vlees of vis in een curry verwerkt wordt.  Ik at hier werkelijk ongelooflijk gevarieerde curry, de beste en vooral deze met de meeste afwisseling, in een klein 'guest house' of bij mensen thuis. 
Gezien de huidige bevolking, naast de oorspronkelijke Singalese eilandbewoners, afkomstig is uit heel wat verschillende landen, is hun keuken ook zeer uitgebreid, je vindt er naast de originele Singalese curry ook nog de Indische versies, Chinese wokschotels en hier en daar gegrilde bereidingen.  En waar ze toch wel heel goed in zijn, dat zijn hun gebakjes en taarten, ze ontbreken in geen enkele straat.
De steden en de vlakke streken, vooral langs de kust, zijn dicht bevolkt.  Hier is visvangst en het oogsten van de kokosnoot de belangrijkste bezigheid.  De firma's die hier te vinden zijn, hebben dan ook veel te maken met het behandelen van deze producten.  Zowat alle delen van de kokospalm worden gebruikt om te verwerken, net zoals het sap van de rubberboom.  
Het centrale deel daarentegen is vooral een berglandschap, waar de theeplantages en de rijstvelden overheersen.  Het plukken van de theeblaadjes gebeurt met de hand en wordt hier door de Tamil-bevolking gedaan.  De rijstvelden bewerken en de rijst planten is nog grotendeels handwerk, vooral dan in de steilere gebieden, waar de rijstterrassen een prachtig landschap vormen.  De industrie is in het hele land hoofdzakelijk gericht op het verwerken van de plaatselijke producten, waarvan een groot deel voor de uitvoer bestemd is. 

Ik was verwittigd vooraf, maar na overleg met de plaatselijke bevolking, durfde ik het wel aan: fietsen van Sigiriya naar Polonnaruwa langs de rand van het natuurgebied Minneriya, waar nog honderden wilde olifanten leven.  En inderdaad, mijn droom werd werkelijkheid, plots zag ik een olifant uit de jungle op de rijweg komen.  Toch even verschieten en dan de remmen dicht, of was het in omgekeerde volgorde, dat herinner ik me niet meer.  We waren blijkbaar allebei tevreden om mekaar te ontmoeten, het was wel een kolos van een olifant, maar toch niet gevaarlijk, gezien die alleen was.  Hij naderde eerst mijn fiets, vlug een foto en dan toch met fiets en bagage een stukje voorzichtig teruggewandeld.  Want het leek me zo eenvoudig voor dat beest om mijn fietsje als een sigarettenpeuk  in mekaar te duwen.
Hij had me goed begrepen en wandelde dan naar de andere kant van de weg opnieuw de jungle in.  Oef, maar toch wel een hele ervaring om dit mee te maken.

Vriendelijke mensen, een goede keuken, mooi weer en een prachtige natuur, allemaal positief, maar er is ook wel een schaduwzijde in dit land.  De problemen tussen de regering en de Tamil Tigers zijn toch wel een catastrofe voor de bevolking.  Dat ze daar niet vlugger een oplossing voor zoeken begrijp ik helemaal niet.  Noem het maar politiek, en dan maakt redelijkheid langs beide zijden ook hier weer plaats voor geld en macht.
Hierdoor ligt het toerisme, de belangrijkste bron van inkomen voor de lokale bevolking, momenteel bijna plat.  Alleen nog een paar enkelingen en de backpackers durven nog te komen, georganiseerde groepen blijven achterwege of zoeken een andere bestemming.  Nee, gevaar is er niet als je enkele strategische plaatsen ontwijkt, zoals de regeringsgebouwen in Colombo en vooral het Noordoosten van het land, de thuishaven van de LTTE.
De gewone bevolking voelt wel zeer goed de gevolgen hiervan, maar heeft er verder weinig mee te maken.  Het zijn allemaal vriendelijke mensen, zowel de Singalezen als de Tamils.  Soms te vriendelijk, want na enkele dagen 'Tuut-tuut' van alles dat een toeter heeft, en 'Hello-goodbey' van jong en oud in de straat, is het wel genoeg geweest.  Gelukkig is hun kennis van het Engels dikwijls wel iets uitgebreider, het lukt me overal goed om te bereiken wat ik wil.

Reizen op mijn manier door een Aziatisch land is waarschijnlijk de beste gezondheidskuur die je kan vinden.  Ik eet er meestal zoals de lokale bevolking, wat inhoud dat er heel veel groenten, weinig vlees en bijna geen vet in de gerechten zit.  Dan is er natuurlijk ook het actieve deel, fietsen door Sri Lanka, eerst langs vlakke kustwegen, om daarna het gebergte te verkennen tot 1600 meter hoogte.  Met deze keer een totaal van 842 km (ja, slechts 2 weken gefietst) en tussendoor heel wat wandelingen door historische steden en in de natuur, met als hoogtepunt de beklimming van de heiligste berg van het land, Adams Peak (Sri Pada).  Vertrokken om 3 uur 's morgens om zeker de zonsopgang niet te missen, het is hoofdzakelijk langs trappen omhoog, je bereikt de top van 2243 m na ongeveer 4800 treden (en afdalen vond ikzelf nog het moeilijkste).
Tenslotte heb ik op het einde van mijn verblijf in Sri Lanka nog een urenlange wandeling gemaakt langs de kust.  Toch wel zalig, met prachtige vergezichten, je wandelt er tussen de vele palmbomen, de vissersbootjes en catamarans.  De kust, het strand en de zee, zijn nog heel belangrijk voor veel eilandbewoners, hier ligt hun werk en inkomen.  Logisch dat de 'Tsunami' voor deze mensen een drama was, velen waren alles kwijt, hun huis, hun boot, en zelfs familieleden.

De titel van dit reisverslag valt me soms moeilijk, het zegt wel veel, maar dan toch niet alles.  Het land heeft inderdaad veel te bieden, zeker wat de natuur betreft is het zoals vele reisgidsen het land omschrijven : een paradijs op aarde, een parel in de Indische Oceaan.  Maar van de jarenlange onlusten voel je hier niets in, het is bang afwachten waar dit zal eindigen, want het zit in mensenhanden.
Na deze reis is het me ook wel duidelijk dat het echte paradijs toch niet zal bestaan.  En als je dan al graag in een paradijs wilt zijn, het ligt niet op één plek.  Het zijn de vele ervaringen samen die een soort paradijs vormen, en daar horen voor mij zowel de verre bestemmingen bij als deze dichtbij, vermengd met gewoon bij vrienden of thuis te zijn.  Hier heeft ook deze reis duidelijk zijn steentje toe bijgedragen.

STOPPEN VOOR EEN WILDE OLIFANT

Home Page    <<  www.guidodevliegher.be  >>   Startpagina