Om mijn fiets met de wagen mee te nemen heb ik een fietsendrager die gemonteerd wordt op de trekhaak van de wagen.  

Het eerste land waar ik grote verplaatsingen gemaakt heb per bus is MEXICO.
Het busvervoer wordt hier door verschillende privémaatschappijen georganiseerd (en is hier beter dan het vervoer per trein).  Je kan zelf de tickets bestellen in het kantoor van de busmaatschappij, of in de vertrek hal van de busterminal.  Het kopen van tickets gaat vlot en je kan deze lange tijd vooraf reserveren en je plaats op de bus vastleggen.
Het is heel eenvoudig om bij de verschillende busmaatschappijen je fiets met de bus mee te nemen.  Deze wordt dan onderaan bij de bagage gelegd, soms dien je een ticket vooraf te bestellen, soms kan je gewoon aan de man van dienst betalen bij het inladen van de bagage.
De fiets inpakken is niet nodig, soms is het beter om het voorwiel eruit te nemen, je mag meestal zelf meehelpen bij het in- en uitladen van de fiets.

 Het tweede land waar ik grote verplaatsingen gemaakt heb per bus is CHILI.
Alles is hier op dezelfde manier georganiseerd zoals in Mexico, het verloopt even vlot.

Om een grote afstand te overbruggen neem ik graag een nachtbus, zo verlies ik geen tijd bij mijn verplaatsing en hoef ik tevens geen hotel te zoeken.  De 'cama' is de beste kwaliteit, maar een 'semi-cama' is ook voldoende om comfortabel te reizen. 
Enkel als ik door een echt mooi gebied rijd overweeg ik om de verplaatsing overdag te doen, zodat ik dan toch iets van de omgeving zie.

Het eerste land waar ik grote verplaatsingen gemaakt heb per trein is CHINA.
Een ticket kopen kan in grote stations wel lang duren, soms is het beter van dit in het hotel te bestellen (mits een kleine toeslag) of enkele dagen vooraf naar het loket te gaan. 
Het is hier niet toegelaten om zelf je fiets op de trein mee te nemen, je dient hem te versturen als goederen.
In iedere stad is er bij het treinstation ook een goederenstation.  Je koopt best eerst je eigen treinticket en toon dit aan het loket van het goederenstation, zo ben je zeker dat zowel jij als je fiets in hetzelfde station aankomen.
Je krijgt enkele formulieren om in te vullen (je bent hier zelf de verzender en de ontvanger van de fiets) en met de kopie die je ontvangt kan je de fiets in het eindstation afhalen zonder problemen.
Het versturen gaat heel vlot, de fiets gaat met dezelfde trein mee als jij, zodat je daar niet lang hoeft te wachten om deze af te halen (de fiets hoeft niet verpakt te zijn, hij wordt goed behandeld).
Ik heb daar ook mijn fiets éénmaal verstuurd naar een ander station dan mijn eindbestemming (een station waar ik dan enkele dagen later ook zou komen) en de fiets wordt dan in bewaring genomen in het goederenstation (tegen een kleine vergoeding per dag). 

Om een grote afstand te overbruggen neem ik graag een nachttrein, zo verlies ik geen tijd bij mijn verplaatsing en hoef ik tevens geen hotel te zoeken.  De soft-sleeper is de beste kwaliteit, maar een hard-sleeper is ook voldoende om comfortabel te reizen. 
Enkel als ik door een echt mooi gebied rijd overweeg ik om de verplaatsing overdag te doen, zodat ik dan toch iets van de omgeving zie.

Om mijn fiets op verre reizen met het vliegtuig mee te nemen,
heb een herbruikbare verpakking gemaakt, op maat van mijn fiets.
Mijn eerste verpakking heeft 5-maal zo'n reis doorstaan
(vanuit Brussel naar Athene, naar Sevilla, naar Bangkok, naar Mexico en naar Delhi),
mijn tweede verpakking is nu in gebruik
(vanuit Brussel naar Santiago de Chile, naar Peking, naar Douala, naar Moskou). 

Wanneer de terugvlucht op een andere plaats vertrekt dan waar ik ben aangekomen,
is deze verpakking dan niet geschikt, want je kan ze niet meevoeren.
Hiervoor verpak ik de fiets in 3 lagen plastiekfolie,
met voldoende klevers erop om duidelijk te maken dat het een fiets is.
Het voordeel hiervan is dat ik die onderaan in mijn bagage kan meevoeren
en bij een verplaatsing met een binnenlandse vlucht ook steeds bij de hand heb.

Schema verpakte fiets

Plan fietsverpakking

Foto fiets en verpakking

Praktische informatie en nuttige tips. 

De verpakking van de fiets ergens stockeren, dit is de eerste uitdaging als je in een luchthaven aankomt.

Ik heb het al lang opgegeven om mijn verpakking in de luchthaven zelf achter te laten (soms willen ze niet, maar meestal is het veel te duur, want ze rekenen daar een vergoeding per dag en gezien ik meestal 3 à 4 weken weg ben loopt dit veel te hoog op).  De afmeting van mijn verpakking is ongeveer 95x66x20cm, als die samengevouwen is.

Enkele van de oplossingen die ik hiervoor gevonden heb (een beetje improvisatie ter plaatse en vertrouwen in de lokale bevolking is wel nodig, maar als je zelf gaat zoeken vind je meestal wel de juiste persoon):

- In Bangkok wonen mensen heel dicht bij de luchthaven (en bijna overal in landen van Azie, Afrika, Midden- en Zuid-Amerika). Ik ben daar zomaar een restaurantje binnengestapt, heb mijn probleem uitgelegd en gevraagd als ik mijn verpakking daar kon achterlaten (of je kan gaan zien bij een schoenmaker, reisbureautje, ..., of wat er ook maar in de buurt is, maar let op dat de zaak open is als je terugkomt).

- Bij het uitpakken van mijn fiets in de aankomsthal van Santiago de Chile kwam een jonge bediende van de luchthaven even kijken wat ik aan het doen was. Dit was de moment om een gesprek met hem aan te gaan, en kort nadien hadden we een overeenkomst bereikt, hij zou mijn verpakking meenemen naar zijn huis en die dan bij mijn retour terugbezorgen.

- In Peking heb ik bij het verlaten van de luchthaven een taxichauffeur aangesproken, deze heeft mijn verpakking dan in de koffer van zijn auto gestoken en thuis bewaard. Hij kwam er dan mee terug op de afgesproken plaats en tijd.

In al deze gevallen gebeurt dit natuurlijk tegen een vergoeding, een bedrag dat we vooraf afspreken, maar dat ik slechts betaal bij het terug ontvangen van mijn verpakking. Ik kleef een blad met informatie op de verpakking (mijn naam en adres, maar vooral de datum, uur en vluchtnummer van mijn retour, zodat ze duidelijk weten wanneer ik de verpakking terug wil). Ik vraag dan ook hun gegevens op een blad te noteren, zoals naam, adres en telefoonnummer, handig als het misloopt in het terugkeren. Nog nergens is het verkeerd gelopen tot op heden.

En als het dan toch mis loopt, of je komt in een situatie terecht dat je een nieuwe verpakking nodig hebt, dan kan je eventueel volgende zaken proberen:

- Soms is er wel één of andere luchtvaartmaatschappij waar je in de luchthaven zelf een kartonnen fietsverpakking kan aanschaffen (vooral KLM is hier nogal sterk in, dus misschien even navragen), maar dit heb ikzelf nog niet gedaan.

- Bij een binnenlandse retourvlucht in Mexico (mijn verpakking was in Mexico-city, ik was met mijn fiets in Merida, en wist dat mijn fiets niet onverpakt op het vliegtuig mocht bij LAN-Chile) ben ik een firma dichtbij de luchthaven binnengestapt om daar wat nieuw verpakkingsmateriaal te gaan vragen. Ik dacht aan een grote kartonnen doos of zelfs een stuk karton van de rol, maar dat hadden ze daar niet. Ze hebben me dan doorverwezen naar hun buren, en daar kon ik een stuk vrij dikke plastiekfolie krijgen. Ik heb dan nog een rol tape bijgekocht en de fiets op de luchthaven volledig in de folie gewikkeld en dichtgeplakt.

- Vanuit Delhi in India heb ik mijn fiets dan onverpakt terug naar België gebracht, sommige vliegtuigmaatschappijen laten dit toe andere niet (hier was het echter de fout van de luchtvaartmaatschappij zelf dat ik mijn verpakking niet meer kon hergebruiken, en heb zo de fiets onverpakt op hun risico kunnen laten meekomen). De fiets is ook hier onbeschadigd teruggekomen (en ik heb nog een flinke vergoeding gekregen van British Airways voor mijn verpakking).

Foto fiets en verpakking

Praktische informatie en nuttige tips. 

Vereenvoudigde verpakking, om mee te nemen onderweg.

Soms heb ik een reis waar mijn vlucht terug niet vertrekt in dezelfde luchthaven als waar ik ben aangekomen.  Ergens mijn verpakking achterlaten is dan geen optie.

Dan gebruik ik een eenvoudige, maar toch ook wel degelijke verpakking: 2 vellen plastiek folie van 3 meter bij 2,50 meter.
Hiermee kan ik de fiets zodanig verpakken dat er langs beide zijden 3 lagen folie zijn.

Bovenaan maak ik dan nog een paar insnijdingen om er een draagriem door te steken, hiermee kan ik de fiets meenemen als een draagtas over de schouder.

Bij aankomst in de luchthaven plooi ik beide plastiekfolies op en leg deze onderaan in mijn reistas.  Neemt weinig plaats in en is ook helemaal niet zwaar.  Ik neem enkel nog een rolletje plakband mee om de fiets later opnieuw te verpakken.