Guido (50) koppelt
fiets- aan cultuurbeleving.
"Het is een verslaving geworden"
"Ik
ben vrij laat beginnen fietsen", schetst Guido zijn fietshistoriek.
"Ik hield vroeger vooral van atletiek en was intensief bezig met
paardrijden, tot mijn job dat niet meer toeliet. Ik heb dan mijn 'stalen
ros' van stal gehaald en trok er nu en dan eens een dag op uit met de
fiets. Zoals je stap voor stap leert wandelen, moet je trap voor trap
leren reizen met de fiets. Daarna volgden enkele meerdaagse reisjes, tot
ik er tenslotte lange volwaardige vakanties van gemaakt heb. Ondertussen
is het bijna een verslaving geworden."
Perfecte mix
"Een
goede reis is een combinatie van heel wat factoren: cultuur, kunst en
geschiedenis. En dit voldoende afgewisseld met natuurbeleving en contact
met de plaatselijke bevolking. Als die dan nog op een actieve en sportieve
manier met elkaar verbonden worden, is de reis compleet en krijg je de perfecte
mix." Records jaagt Guido niet na. "De hoogste top, de
steilste beklimming, de langste afstand en van die dingen: het interesseert me
niet. Fietsen is voor mij geen doel op zich: het is alleen een
onafhankelijke en sportieve manier om me te verplaatsen."
Veel voorbereiding
"Deze
manier van reizen slorpt natuurlijk een groot deel van je vrije tijd op.
De organisatie van zo'n fietsreis vraagt veel opzoekwerk. Zeker als je,
zoals ik, het land, de bevolking en haar geschiedenis vooraf wil bestuderen om
er ter plaatse nog meer van te begrijpen en open te staan voor die andere
levensstijlen. Bij de voorbereiding moet je ook rekening houden met het
wegennet van het gebied, en een niet te verwaarlozen factor is de beste
reisperiode voor een bepaald land. En voor sommige delen van de wereld kan
je maar beter vooraf de politieke situatie daar bekijken."
Zelf een toeristische
attractie
"Iedere
fietsreis is een verhaal apart maar toch keert bij mij steeds hetzelfde gevoel
terug: de mooiste ervaringen heb ik steeds als ik fiets in kleine dorpjes, weg
van de toeristische trekpleisters, maar tussen de lokale bevolking. Op
sommige plaatsen ben ik de eerste fietsreiziger die de mensen zien, zodat ik dan
zelf een toeristische attractie ben."
Een beeld vertelt ...
"De verboden foto"
"Ik
droomde er al van voor mijn vertrek naar China van om een stuk te fietsen op de
Chinese Muur. Maar toen ik er twee keer een halve dag op gewandeld had,
wist ik al dat een flinke afstand fietsen niet mogelijk is. Er zijn immers
overal torens en trappen, want de muur volgt het profiel van de bergen.
Toch ben ik terug geweest om de 'ultieme verboden foto' te hebben. Ik heb
er meer dan 300 meter voor moeten klimmen met de fiets op de schouder, met een
Chinese 'vrijwilliger' mee om de foto te maken. Als ik de plaatselijke
bevolking mag geloven: I was the first one cycling on the Great Wall."
(
fietsen
op de Chinese Muur )